Uzandıqca tükenmeyen yollar menem
Bir fikirem bir üreyem bir qem baxış
Küleklerden söz gönderme, ün yetirme
Saçındakı yağış menem naxış naxış

Düşündükce üreyinden keçer özüm
Kövrelirsen... ağlayıram zülüm zülüm
Sen bu ömrün o tayında bir ömürsen
Keçir iller geleceyem sende ölüm

Nağıl kimi yuxulara köçür ürek
Çağır meni birce anlıq gel görüşe
Bir sözünle qanad alıb uçur ürek
Gel vefadar xeste düşüm her dönüşe

Leysan kimi yağdıracam sözlerimi
Üreyinin sözsüz yeri qalmayacaq
Divaneden başqa kimse duymaz seni
Bir kimsenin könlü deli olmayacaq