NEZAKET NEMAN & VALEH DUYĞUN
AYRI DÜŞMÜŞEM
Nezaket Neman
Üreyimin tek sirdaşı bildiyim,
Varlığıyla danisdigim, güldüyüm,
Derdlerime deva bilib geldiyim,
O yarimdan indi ayrı düşmüşsem…
Valeh Duyğun
O, saf bulaq, serin, çeşme sel idi,
Biraz acı, biraz şirin dil idi.
Eşq bağımda ter qoxulu gül idi,
O, barımdan indi ayrı düşmüşem.
Valeh Duyğun
Deniz gözlü, qara xallı, bal dodaq.
Zerif saçlı, ince qelbli ağ buxaq.
Qara gözlü, qelem qaşlı, al yanaq,
Nigarımdan indi ayrı düşmüşem.
Nezaket Neman
Üreyimde yaşayaraq var olan,
Herden gülümseyen, herdense dolan.
Buza dőnen,őmürlük yağıb qalan,
O, qarımdan indi ayrı düşmüşem...
Nezaket Neman
Üreyime ulduzları eleyen,
Geceleri gündüzlerim eyleyen,
Qarlı qışda sevgi neğmesi deyen,
Baharımdan indi ayrı düşmüşem.
Valeh Duyğun
Gizli gizli xeyallara dalıram,
Ötenleri bir bir yada salıram.
Ünvansız sahillere yan alıram,
Avarımdan indi ayrı düşmüşem.
Nezaket Neman
Çox qorxuram yox olan zamanımdan,
Uzaq olmaram andım, amanımdan.
Sevgi ile inleyen kamanımdan,
O, tarımdan indi ayrı düşmüşem.
Valeh Duyğun
Dörd fesilin dördü de vardi onda,
Yazda, yayda görmüşdüm güllü donda.
Payız ötdü, qış da yetişdi sonda,
Caharımdan indi ayrı düşmüşem.
Nezaket Neman
Her fesilin ömrümüzde var yeri,
Heyif keçen zaman dönmeyir geri...
Yaşasam da ne őlüyem, ne diri,
Dildarımdan indi ayrı düşmüşem...
Valeh Duyğun
Geceleri gizli gizli ağladım,
Gündüzlerde öz özümü danladım.
Yalan deyilmiş bu sevgi anladım,
Aşkarımdan indi ayrı düşmüşem.
Nezaket Neman
Her yalanında bir doğru aradım,
Ele bildim derdlerine yaradım...
Tenha qaldım, vefasız oldu adım,
Şikarımdan indi ayrı düşmüşem.
Valeh Duyğun
Ayrılığın közü yaman derindi,
Üreyimde indi qışdı, serindi.
Indi anlayıram veten şirindi,
Diyarımdan indi ayrı düşmüşem.
Nezaket Neman
Niskil doldu yene dünyama menim,
Eksik olmadi heç dumanım, çenim,
Hesretin kesildi ömrüme qenim,
Sevinc sarayımdan ayri düşmüşem...
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç