Mene sevgimizden bir hezin neğme,
Bir de, tenha söyüd yadigar qaldı.
Söyüd de menimtek büründü qeme,
Saçları bir anda perişan oldu.
Mene sevgimizden bir qumlu sahil,
Bir deniz dalğası, harayı qaldı.
Qelbim o günleri unudan deyil,
Qelbe unut demek emri mahaldı.
Mene sevgimizden bir sine defter,
Bir sine dolusu yaddaşlar qaldı.
Baxdıqca yollara her axşam-seher
Mene hesret dolu baxışlar qaldı.
Mene sevgimizden dünenli dünya,
Bir de, dünenimin xeyali qaldı.
Gözümde bir şirin, ümidli röya,
Üreyim göylertek boşaldı, doldu.
Mene sevgimizden sene can atmaq,
Senli günlerimi aramaq qaldı.
Ilqarı yaşatmaq, andı yaşatmaq
Kövrek sevgimizi qorumaq qaldı.
Mene sevgimizden bir bulaq başı,
Bir qaya üstünde yazılar qaldı.
Gözümde ikice damla göz yaşı,
Sinemde ne qeder arzular qaldı.
Mene sevgimizden bir dağ dözümü,
Bir de, dağa qalxan dolaylar qaldı.
Hayana getdimse tutub üzümü,
Qelbimde o iller, o aylar qaldı.
Mene sevgimizden inamım qaldı,
Inamla açıram her seheri men.
Seninle görüşmek gümanım qaldı,
Doğdu bu inamlar mehebbetimden.
Mene sevgimizden rengi solmayan
Qoşa hördüyümüz bir çeleng qaldı.
Geceli, gündüzlü rahat olmayan
Coşan, dalğalanan bir ÜREK qaldı...
Yazar: Medine GULGUN
Elatskr
qаsанg sеirdi сох sаg оl
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç