O seni düşünmek ki var,
Seni düşünmek... uzun geceleri,
Qaranlıqlara sarılmaq,
Sen deye qucaqlamaq kölgeleri...

O seni gözlemek ki var,
Sabahlaradek yuxusuz gözlemek,
Ayaq seslerini, qapı qıcırtılarını
Min defe dinleyib, min defe ölmek...

O seni gizlemek ki var,
Quşlardan, çiçeklerden bele qısqanmaq,
Severek, seni severek
Külekden, yağışdan bu eşqe sığınıb saxlanmaq...

O sensiz darıxmaq ki var,
Tellerinden, dodaqlarından ötrü darıxmaq,
Yene de el-ele beraber olmaq,
Mavi gözlerine doya-doya baxmaq...

...Ve senden ayrılmaq ki var,
Yenice tapmışken itirmek,
Çağırsam da duymaz olduğun zamanlar
Tenha günleri ard-arda ötürmek...
Bax, onlardır meni yaxan, yıxan ve solduran.
Sevgi bitdiyinde,
Yalnızca Ayrılıqla baş-başa qalır insan...