Ürek sevib ne tez bele yoruldu,
Heç olmasa şirin sözle sev meni.
Yolunu de, nece olum gözünde,
Heç olmasa iki gözle sev meni.



Can deyende özge çıxır o ses de,
İstilik yox, doğmalıq yox nefesde.
Eger olsan ehde sadiq, hevesde,
Heç olmasa güler üzle sev meni.


Ters olmadın o mektebli ilinde,
Ters olaydın, söz qalaydı dilinde.
Vede ötüb, eşqim sönüb elinde,
Heç olmasa qalan gözle sev meni.


Rövşenem, getsem de gözden uzağa,
Yanında yalandır ağlayan çağa.
El vermesen aşırdığım dayağa,
Heç olmasa birce defe sev meni.