Senden ayrıldığım on gün olsa
da,
Lakin her günümü bir il
sanmışam.
Her axşam yananda göylerin şamı
Hicrinde od tutub men de
yanmışam.
Bezen qelbim dolmuş, qelbim
ağlamış
Baharın ağlayan buludları tek.
Bezen de könlümde seller
çağlamış,
Sineme sığmamış, sığmamış ürek.
Anlar donub qalmış qurğuşun
kimi,
Her anım bir güne beraber
olmuş.
Burda deniz gözel, tebiet gözel,
Lakin tenhalıqdan qelbim
yorulmuş.
Senden ayrıldığım on gün olsa
da,
Lakin her günümü bir il
sanmışam.
Seni görmek üçün eziz sevgilim,
Her seher, her axşam
qanadlanmışam.
Lakin ne eline çatmış ellerim,
Ne de gözlerine gözüm sataşmış.
Xeyallar aparmış, aparmış meni,
Kederim yene de başımdan
aşmış…
Her axşam sahile yalqız çıxıram,
Gündüzler xeyalın gezdirir meni
Yuxusuz geceler sen
hemdemimsen,
Yatarken yuxuda görürem seni.
Lakin, düşünürem hicran olmasa,
Vüsalın qedrini bilmezdi insan.
Senden uzaqlardayam, uzaqlarda
men,
Vüsalı görünen bu acı hicran
Meni düşündürür meni yandırır,
Eşqimin yolunu işıqlandırır.
Görürem, ne qeder sevirem seni,
İller ayırsa da, sevgimden meni
Tek seni severem, tek seni yalnız.
İnsan öz eşqine olmaz vefasız.