Niye menim gülüm, niye sen o
vaxt,
Mene teref baxıb, cavab
vermedin?
Niye meni orda hemin küçede,
Yağışlı havada tek qoyub getdin.
Axı sen bilirdin seni sevirdim,
Senin derdinden de inan
deliydim,
Axı sen bunları yaxşı bilirdin…
Bes niye sen meni tek qoyub
getdin?
Bunlari bilsende başa düşmedin,
Çünki senin fikrin tamam
başqadır.
Sen meni heç zaman
fikirleşmedin,
Senin fikrin maşın, bir de villadır!
İndi mende de var o maşın, o ev,
Qelbimde amma birce sen
yoxsan.
Daha birde ora düşe bilmezsen,
Ne qeder söz atıb, ne qeder
baxsan.
Ey melek! Gezirem şeherde her
gün,
Senin tek qızlarla, senin tek
gülüm,
Sen ise “sevirem” indi deyirsen,
Bes ne oldu, ne tez deyişdin
gülüm?
Üzünüze gülen her gözel qıza,
Arifem, deyirem, inanmayın siz
.Onlar könül verir bir az çox pula,
Bu cür qızlar olur, olur üreksiz!!!