Bir yaz axşamıydı, yağışlı axşam.
Bir yaz axşamıydı, yağışlı axşam,
Gezirdik şeheri güle-güle biz.
Hesretle baxırdı bize çox adam,
Qoşa döyünürdü üreklerimiz.
Gözleri gözümde, eli elimde,
Ruhum dincelirdi bu xoş temasdan.
Gülüb, danışırdıq sevgi dilinde,
Nece de xoşbextdir sevilen insan.
Ne acı çekirdik, ne qem bilirdik,
Dünya başdan-başa cennetdi bize.
Axı ne bileydik, hardan bileydik,
Ayrılıq yazılıb qismetimize.
Bir yaz axşamıydı, yağışlı axşam,
Ne bilek sonuncu axşamımızdır.
Dili de gelmeyir söyleye adam,
Ne bilek bir ölüm yaşanacaqdır.
Bir ölüm xeberi, ölüm sedası,
Sağalmaz derd oldu ömrüme Allah.
Kaş onun yerine men yox olaydım,
Kaş menim canımı alaydın Allah!
Aradan gör neçe bahar, qış keçib,
Azalmır qelbimin ahu, nalesi.
Deme ki, ay Habil iş-işden keçib,
Seve bilmeyirem özge bir kesi.
Bağlanıb ruhumun qapıları da,
Açılmır üzüme sevginin yolu.
Men onu görürem yuxularımda,
O, da mene baxır sevgiyle dolu.
Bir yaz axşamıydı, yağışlı axşam,
O günler bir daha qayıtmaz geri.
Kim deyir heç zaman ağlamamışam,
Göz yaşım sel olub o günden beri.