Ne yaxşı ki, tabutu yox quşların.
O tabutun altda nece dözeredik?
Bütün gözler o tabuta yüklenib
Belke ele çiyniniyi ezeredi.
Belke çatıb dadımıza bu uşaq.
Ölen quşa qebir qazan bu uşaq.
O tabutdan çiyniniyi qurtarıb.
Başımızın üste duran bu göyden.
Bu güneşden, bu ulduzdan, bu aydan.
Bu buluddan çiynimizi qutarıb.

Ne yaxşıkı yaşayırıq belece.
Her günahı yuyub pozan tapılar.
Ne yaxşıkı bu dünyada balaca.
Serçeyede qebir qazan tapılar.

Belke menim qebrimide qazan var.
Gündüz qazır, gece qazır qebrimi.
Dimdikleye-dimdikleye torpağı.
Bir balaca serçe qazır qebrimi.

Axı, hele men ne ömür sürmüşem.
Ölüm yeqin hele menden gen gezir.
O serçeni belke yüz yol görmüşem.
Demişem ki yazıq serçe den gezir.