Biz seni dağ bilirdik,
sen heç tepe deyilsen.
Seni ümman bilirdik,
sen heç lepe deyilsen.
Biz sene dost deyirdik,
sen yad imişsen, deme.
Seni kişi bilirdik,
arvad imişsen, deme,
Evvel ele sanırdıq temizlerin temizisen,
Sonra gördük, anladıq,
sen çirkinlik remzisen.
Çox artistlik eleme,
yoxsa sene göz deyer,
Adam nece özünü
maskalyar, gizleyer.
Heqiqet gözümüzde
durubdur röya kimi,
Arxasız imişik biz,
deme, buraya kimi.