Belke hele
“Elvida”nı
Senin kimi gözel deyen olmamışdı...
Üreye de bele sakit,
Bele rahat
Hele deyen...
Belke, hele senin kimi
Sevgisine defelerle,
Şirin-şirin andlar içen olmamışdı,
Ve sonra da
Birden-bire soyuqluqda qışı keçen...

Belke hele,
Menim kimi
Öz içinde ağrı çeken olmamışdı...
Acı-acı yaşlar töken
Amma,
Seni gören zaman,
Yalan-yalan gülümseyib
Hisslerini didib-söken...

Olmamışdı belke ele,
Bu dünyada bizim kimi iki insan -
Biri - deyib sevemmeyen...
Biri - sevib deyemmeyen...