Adamsız qalanda adam kövrelir,
Menim sensizliyim ölümden kasıb.
Geden qatarlar da qayidır, gelir,
Tek senin qatarın yolunu azıb...

Uşaq öz pulunu itiren teki,
Seni itirmişem, tapmışam keder.
Her gece qelbime daş basıram ki,
Daşlaşar üreyim belke bir qeder...

Yanımda deyilsen, qelbimde varsan,
Çağırsan yene de gele bilerem.
Belke de men ölsem sen ağlamarsan,
Amma sen ağlasan, öle bilerem...

Ümidim itmedi bir zerre qeder,
Men seni itirdim, tapa bilmedim,
Qopduqca teqvimden aylar, fesiller,
Men senden qopmadım,qopa bilmedim...

En gözel sevgiydi, sevgimiz bizim.
Her isti nefesde,meni xatırla.
Sene tek qarğışım budur ezizim.
Baxdığın her kesde, meni xatırla...