Ezelden sevmezdim heç nağılları,
Hemişe nağılda bir var, bir yoxdu.
Kederlerle bitir nağıl nonları,
Axı nağıllarda aldanan çoxdu.
Menim de ömrümde yaşandı çünki
Yaşandı o nağıl, yalan sevdalar.
Olanlar ömrüme qonaqdı sanki
Yatmamış gördüm şirin röyalar.
Ne gözel, ne dadlı bir röya oldu
Mene xoş gelirdi her deqiqesi.
Qelbimi yandıran ateşdi, qordu,
Nağıltek yalandı her saniyesi.
Felekse aldatdı, oynadı menle,
Sevinci cireyle verdi ömrüme.
Bir günlük sevinci alıb elimden
Kederler bexş etdi sevinc yerine.
Yene peşiman oldu, ürek odlandı...