Eşitdim, sevgilim, küsmüsen menden,
Qaçırma bülbülü öz çemeninden.
Menimle düz dolan, küserem senden,
Mende dostluq da var, biganelik de.
Bir sensen bu mecnun könlüme üygun,
Senin camalına olmuşam vurgun,
Her Leyli eşqine deyilem Mecnun,
Mende kamal da var, divanelik de.
Bütün bu dünyanı gezdim, dolandım,
Bir seni özüme vefalı sandım,
Sen gezdin özgeyle, od tutub yandım,
Mende ateş de var, pervanelik de.
Ezelden demişem seninle yaram,
Yolunda ölsem de, bil, bextiyaram,
Dediyim sözümde men yene varam,
Mende keclik de var, merdanelik de.
Vahid, bu bir sözün min lele deyer,
Mene gerek deyil ne servet, ne zer!
Tebim xezinedir, sözlerim gövher,
Mende genclik de var, viranelik de..