Felek yele verdi insan karvanın,
Heresin bir yana çekib apardı.
Bir ömür rengbereng bezedi onu,
Sonda ağ eskiye büküb apardı.
Her insan yaşadı ölüm anını,
Qefleten ezrayıl kesdi yanını,
Kiminin yuxuda aldı canını,
Kiminin qanını töküb apardı.
Dünya Tanrılığa cehd eleyenin,
Halal deye-deye haram yeyenin,
Sinesine döyüb "men-men" deyenin,
Cemdeyin torpağa ekib apardı.
Allah hikmetine kor baxanların,
Xalqın servetine xor baxanların,
Haqqa gözlerinde tor baxanların,
Felek torbasını tikib apardı.
Arif, sen de öldün, başladı adet,
Bir az qurdalanıb getdi cemahet,
Yasdan tekce çadır qaldı elamet,
Onu da sahibi söküb apardı
Hacı Arif Buzovnalı