Xeyli şadam ey müselmanlar vüsali bilmişem,
Könlümün ayinesinden qem-qubarın silmişem,
Qul seçib Tanrım meni degahi yare yetmişem,
Olmuşam Elhemdülillah men de zevvar Kebeye,
Vesle yetsin her kimin ki hesreti var Kebeye.
Kebe bir aydır müselmanlar olubdur halesi,
Bir teref "El efv ya Rebb”, bir teref tekbir sesi,
Yükselir "Lebbeyk Allahumme Lebbeyk” kelmesi,
Meğfiret ister tutub üz her günahkar Kebeye,
Vesle yetsin her kimin ki hesreti var Kebeye.
Bir meqamdır ki söz acizdir vere tesvirini,
Özge ecaz yox aparsın qelbden tesirini,
Bellidir tarixden İbrahim edib temirini,
Ta o günden ad verib insan xilaskar Kebeye,
Vesle yetsin her kimin ki hesreti var Kebeye.
Bir yanında qare daş var erşi-Eladan düşüb,
Qara xaldır ruyi-yare neqşi-Valadan düşüb,
Bir şefeq var mecerin üstünde Tahadan düşüb,
San gelibdir Ehmedi-Mahmudi-Muxtar Kebeye,
Vesle yetsin her kimin ki hesreti var Kebeye.
Ey könül, daşdandı Kebe sen sücud etme daşa,
O daşa hikmet neden gelmiş onu derk et yaşa,
Bir kiçik mehşerdi mena eylesem gelmez başa,
Bu yeter qul tek gelir sultani serdar Kebeye,
Vesle yetsin her kimin ki hesreti var Kebeye.
Çağlayır insan seli dillerde ah gözlerde yaş,
Her tevafında gelir ruha telaş üste telaş,
Qoç nedir qurban kesim qurban bu can,qurban bu baş,
Hansı yolla eyleyim bu eşqi izhar Kebeye,
Vesle yetsin her kimin ki hesreti var Kebeye.
Pak divarlar ki açılmışdı Eli mövluduna ,
Çatların saxlar ki, aşiqler çata meqsuduna,
Ey könül zevvar isen şahi-Vila mebuduna,
Sürt üzün, öp, çün elin çekmiş o dildar Kebeye,
Vesle yetsin her kimin ki hesreti var Kebeye.
Tanrıya min şükr Kebe oldu qismet Arife,
Her beladan Heyyü-Daver verdi fürset Arife,
Ta qiyamet bes eder bu vari-dövler Arife,
Her sözü, her söhbeti olsun sezavar Kebeye,
Vesle yetsin her kimin ki hesreti var Kebeye.
Hacı Arif Buzovnalı