Gözü kordur başı eşqe qarışan arzuların,
Uçurumdan eli berk-berk yapışan arzuların.
Bu mehebbet yeqin en alisi, en ülvisidir,
Heyat uğrunda ölümle yarışan arzuların.
Ne odu, istisi, heç yanmağı da çox çekmez,
Duyğusuzlar ocağında qızışan arzuların.
Arzu gerçek ola bilmez, odu ki qatiliyem,
Küsülü taleyim ile barışan arzuların.
Göz yaşım qelbe axır, çünki suya hesreti var,
Gece gündüz od içinde çalısan arzuların.
O xumar,qemli baxışlardı esil dilmancı,
Bu sükutun sesi ile danışan arzuların.
Sen de dinmez dayanıb durma, axıt gözlerini,
Cavabın ver seni menden soruşan arzuların.
Ümüdün çirkine vaxtsız bulaşan duyğuları,
Yu qığılcım yağışında alışan arzuların.
Arifa, bilmese de özgesi, dostlar bilecek,
Qedrini bir nece beyte sığışan arzuların...
Hacı Arif Buzovnalı