Sen geden günden, nigarım, olmadı rahet könül,
Gerçeyi xülyaye teslim etdi her saet könül.
Bu vücudi-binevayevermeyib asudelik,
Zilletimçün qem elinde oldu bir alet könül.
Qem qemin ardınca viran eyleyir her guşesin,
Binehayet qem hücumun eylemiş adet könül.
Hökmi-hicran ile her dem varlığı yeğma olur,
Bir defe veslin elile olmadı qaret könül.
Her gelişde ruhuma min bir keder bexş etse de,
Şövq ile eyler xeyalın kuyine devet könül.
Hesretinden, ey periveş, gül lebin xatırlayıb,
Harda bir gül görse eyler ol günü işret könül.
Arifi bir mücdeyi-vesl ile xoşhal eylemez,
Gün bu gün hicran qeminden almasa ibret könül..
Hacı Arif Buzovnalı