Biz öz-özümüze doğma demedik,
Doğma adın verdi özgeler bize.
Biz öz gözümüze özge göründük,
Özgeler tek baxdıq öz-özmüze.
Satın aldı bizi bizden olmayan,
Özgeler eliyle cibe qoyulduq.
Biz bir-birimize olmadıq heyan,
Biz özgeler üçün özünki olduq.
Bölündük, kesildik, paralandıq da,
Yene kor-korane özgeni gezdik.
Öldük de, sındıq da, yaralandıq da,
Öz faciemiz de olmadı bizlik.
Biz öz-özümüzü alçaltdıq, ezdik,
Teki uca olaq özge gözünde.
Merd mezarlarını sıraya düzdük,
Tebessüm görmekçün namerd üzünde.
Deme ki sözlerim xetrine deyib,
Öz kimliyin haqda düşün azacıq.
Ay sağ-solundakı dağı görmeyib,
Uzaq tepeleri dağ bilen yazıq.
Haci Arif Buzovnali