Evvela hamıya menden salam olsun,
Yeni il bayramınız da haram olsun.
Üzünüz ağ,
Canınız sağ dolanırsız,
Hereniz bir işe meşğul
Kef içinde yaşayıb qurdalanırsız,
Meni dar günde qoyub
Eyş ile işret dolu
Yerlerde gezib daldalanırsız.
Ayaq altında qalan men, dikelen siz,
Kiçilib xırdalanan men, yekelen siz,
Dağılıb parçalanan men, tikilen siz.
Size men gözdağı olmaqdan ise adi göz oldum,
Dilinizde neçe illerdi ki növbetçi söz oldum.
Adıma gör ne qeder mahnı qoşublar,
Menim uğrumda şeirle yarışıblar,
Ne qeder arzu deyib boş danışıblar,
Buna artıq alışıblar,
Yoxluğumla barışıblar.
Bu saraylar, uca evler ki tikirsiz, ona cennet demeyin,
Her qarış torpağı zer cennetiniz men deyilem?
Papağa, şalvara, bilmem neye qeyret demeyin,
Yağı ellerde qalan qeyretiniz men deyilem?
De, nece şad yaşayırsız?
Nece azad yaşayırsız
Men olarken yada mexsus?
Nece mümkün ola bir can
Yarı azad, yarı mehbus?
Elim olsaydı elimle vuruşardım,
Dilim olsaydı dilimle vuruşardım.
Neyese cehd eleyerdim, çalışardım.
Daha üstümde yağı reqs elemezdi,
...Ezdi meni düşmen ayağı, dost sözü ezdi...
Dünen axşamçağı köksümde biten bir gülü gördüm,
O da etrafda şehid gülleri görmüş
Ele qorxmuş ki leçekler de büzülmüş,
Ele bil ki o da ölmüş.
Seherin ince mehinde leçeyi oynamalıyken,
Çiçeyi bir gözelin ince elin oxşamalıyken,
Gece keçsin,
Seher üstünde onun qansız ayaqlar gezecekler,
Başını süngü ile mesum uşaq başın ezen tek ezecekler.
Ezilen gül, talanan yurd, dağılan köhne hasarlar,
Sine daşları oğurlanmış esilzade mezarlar,
Eşidin ve olun agah,
Oların da yaşamaq haqqı
Sizin boynunuzun haqqıdı, billah.
Sizi imdada çağırmaqdan usandım,
Özüme yanmağa vaxt olmadı,
Men sizdeki laqeydliye yandım.
Deyirem son defe her bir kese, mensiz Veten olmaz,
Hec vaxt Vetensiz Veten olmaz.
Döyünen her ürek eşqimle döyünsün,
Öyünen,
Qoy meni azad elesin, sonra öyünsün.
Özüme sizleri men bilmişem övlad,
Meni mensiz eleyib yad
Bes eder qelbime çekdiz bu qeder dağ,
Yeni il

[1] 2 >>