Adel sindromu öz adını meşhur fransız yazıçısı Viktor Hüqonun qızı Adelin adından götürüb. O qeyri-adi sevgisi ile tarixe düşmüş qadınlardan biridir.
Adel ailede beşinci uşaq olub. O, çox gözel qadın ve istedadlı pianoçu idi. Lakin onun psixi sağlamlığı get-gede zeifleyirdi. 1843-cü ilde böyük bacısı, 19 yaşlı Leopoldinanın ölümü ona ciddi tesir edir. 1852-ci ilde Adel atasının ardınca Hernsi adasına gedir. Orada da ciddi depressiya yaşayan qızın veziyyeti gün-günden pisleşir. 1858-ci ilde Fransaya qayıdır ki, müalice alsın.
Adel çox gözel ve istedadlı qadın idi. Lakin ona uzanan kişi ellerinden birmenalı olaraq imtina edirdi. Özünü sevgiden uzaq hesab edirdi.
1861-ci ilde İngilterede seyahet zamanı Adel Pinson adlı bir zabitle tanış olur ve ona delicesine vurulur. Adel Pinsonla tanış olan kimi başa düşür ki, zabit onun heyatının sevgisidir. Qerar verir ki, ona ere getmelidir. Lakin Pinson bunun üçün heç de telesmir. Sonralar ise qadının delicesine sevgisinden bezerek ondan qaçmağa başlayır. Lakin Adel ondan el çekmir. Hetta Pinsonun polkunun olduğu şehere gederek, yataqxanada nömre tutur ki, onun yaxınlığında olsun.
O zabite sevgi mektubları yazır, onun bütün qumar borclarını ödeyir, hetta sevgilisi üçün fahişe bele tutur. Çünki Adel onu birce yüngül exlaqlı qadınlara qısqanmır. Adel hiss etmir ki, psixologiyası korlanıb.
Etrafdakılara, her kese Pinsonla evli olduğunu deyir ve özü de buna inanır. Xeyalındakı toy görüntülerini heqiqi hesab edir. Lakin Pinson tezlikle başqası ile evlenir, hetta ata da olur. Hüqonun qızının sevgisinden yorulmuş zabit ona her defe izah edir ki, ümid beslemesin, Fransaya qayıtsın. Lakin qadın el çekmir. Her gün onun kazarmasının qarşısında gözleyir. Zabit görünen kimi sakitce onun dalınca düşüb evine qeder gedir. Sonda tamamile kasıblamış, üzülmüş ve deli olmuş Adeli bir nefer Fransaya aparır. Atası onu San-Mandedeki ruhi xestexanaya yerleşdirir. Viktor Hüqonun ölümünden sonra Adeli Syurendeki xestexanaya köçürürler. O, ömrünün

[1] 2 >>