Könül qapısını de, niye döydün,
Dumanda azmısan, çende azmısan,
Qalmayıb bu eşqde barışmaq yolu,
Artıq sevgimize qebir qazmısan.

Get, get, neye lazım boynunu bükmek,
Sen get, xatireler boynunu büksün.
Eşqimiz don vurmuş benövşeler tek,
Arxamca boylanıb, göz yaşı töksün.

Aşıb mecrasını daşan sel kimi,
Bilmirem haraya haraya axım.
O keçen günlerim indi xatire,
İzn ver, keçmişe son defe baxım.

Dilimde”Yaxşı yol”-sene son sözüm,
Bu sevda baş yaran artıq tamahdır...
Seni bağışlamaq böyüklük deyil,
Böyüklük önünde böyük günahdır.