Vaxt vardı, sevirdim seni, bax indi
O saf mehebbete hayıfım gelir!
Men seni ucaltdım fövqüme eşqle,
Çekdiyim zehmete hayıfım gelir!

Vaxt vardı, ağlıma hakimdi hissler,
Gözümde Güneşe, Aya dönübsen!
Sanırdım bir melek donuna girib
Tekce menim üçün göyden enibsen!

Tapdadın o ülvi hisslerimi sen,
Çirkin emellerin, bed reftarınla!
Kobud, saya salmaz dar menliyinle
Gözüme tepdiyin qohumlarınla!

İndi hisslerime hakimdi ağlım,
Gözüme, könlüme düşmen kimisen.
Meni, menliyimi didib tökmeye
Paslı qılınc olub önde bitmisen!

Könlümün başında nifret odu var,
Sene nifretime hayıfım gelir!
Elimi biryolluq üzümmü senden?
Kişi qeyretime hayıfım gelir!