Bir defe xeyanet etdinse eger,
Sonradan “bağışla söhbeti” keçmir.
Evvelinde sevinc, sonunda keder,
Nese bu sevgiden gözüm su içmir.
Sevgi qelbimizde bir yaransa da,
Coşğun deniz kimi dalğalansa da.
Özüm inansam da, qelb inansa da,
Nese bu sevgiden gözüm su içmir.
Yalan vedler verib, sınama meni,
İstesen küs, inci, tanıma meni.
Bu sözüm üstünde qınama meni,
Nese bu sevgiden gözüm su içmir.
İstedim bu fikri beynimden silim,
Bu fikri qoymadı silinsin, dilim.
Teki sehv düşünüm, teki sehv bilim,
Nese bu sevgiden gözüm su içmir.
Gözüm çoxbilmişdi, qelbim utancaq,
Oturub bu haqda düşündüm xeylağ.
Menim öz sevgime sübhem yox, ancaq
Nese bu sevgiden gözüm su içmir.
Açdı eşq yolunda çığır, üreyim,
Eşqi damla-damla yığır üreyim.
Bu yazığ üreyim, fağır üreyim,
Yalanı doğrudan ayırıb, seçmir,
Nese bu sevgiden gözüm su içmir!