Bir vaxtlar eşqime vererdin deyer,
İndi sensiz heyat zülümdür, zülüm.
Deyerdin bu ürek tek seni sever,
Bes niye özgeye yar oldun, gülüm?

Deyerdin ezizim, vermerem izin,
Üreyin hicranın odunda bişe.
Ölerem, amma ki qoymaram heç vaxt,
Görüş yerimize başqa iz düşe.

Deyerdin olmasan sensiz ölerem,
İndi derdi atıb, qem daşımırsan.
Verdiyin vedlerin yalanmış, yalan,
Eşitdim mensiz de pis yaşamırsan.

Deyerdin tek senle xoşbext olaram,
Şöhret hisslerini tovladı senin.
Sabahı menimle düşünerken sen,
Söyle, kim qelbini ovladı senin?!

Bir vaxt sen deyerdin, indi men deyim,
Xeyalın menledir, olma narahat.
Birce toyunu da görseydim senin,
Girib mezarıma ölerdim rahat.