Men ilk defe görende, qefil sene vuruldum. Her gün ağılsız kimi, yollarında dururdum. Seninle qovuşmağa, xeyallarda qururdum. Mene qismet olmadın

Elimi açıb Allaha, tek seni istemişdim. Gün geler, O qız mene, qismet olar demişdim; Gözlerim dolu yaşla, yazıramkı bağışla. Sende, mene qalmadın, Mene qismet olmadın.

Azad seni sevennen, her anı işgencedi, demeki: Azad sevmedi !... Her eybinle sevmişem, sene üreyimi vermişem, indi olursan yadın; Mene qismet olmadın

Seninle gezdiyimiz, küçelerden keçirem. İndi hamı bilir ki, seni düşünüb, içirem; Hemin boş küçelerden, gileylenib, keçirem; yaddan çıxmayır adın. Mene qismet olmadın

Aşkar olan, sözlere üstün olub, yalanlar; Gün geler axiretde, cavab verer Allaha, bizide ayrı salanlar; Mecnunuva Leylisi, He sözünü qıymadın. Mene qismet olmadın

And verirem Allaha, meni salma qem-aha, yolumada çıxma menim; Yeter bu derdim-serim, bir daha geri dönmez, sennen öten günlerim. Saf Hisslerle oynadın, Mene qismet olmadın.