Heç bir romanda heyatımla rastlaşmadım...Bütün mahnıların sözleri heç bir zaman mene aid olmadı...Heyatdan cavab istedim ve heç bir zaman tapmaca kimi cavab ala bilmedim...Tenha,kimsesiz uşaqlar kimi söykenecek ve ağlayacaq isti qucaq istedim...Amma her defe o qucağın yerinde soyuq buz parçaları ile dondum...İndi yene tenha soyuq limanda qezirem... Amma üşümürem...Çünki canım o qeder yanır,qovrulur ki...Soyuğu hiss etmir bedenim...Yene sahile bir balıq çıxdı...Ölmesin,yaşasın deye denizle qovuşdurdum onu...Onun heyatı menim ellerimde idi...Bes men...Meni kim qovuşduracaq heyatla...Axan göz yaşlarımı silib,kim teselli olacaq mene...Sen-mi..O-mu...Deli Sevdam-mı..Yox...Yox meni heyata bağlayacaq tek varlıq sensen ALLAHIM...Yeniden heyatı sevdir mene... Men bu heyatı severek yaşamaq isteyirem...Ağlayaraq yox...Teselli ver...Teselli ver ALLAHIM...