Sevgin üreyimde qerib düşübdür,
Yurdu talanıbdır yuvası uçub.
Geceler sığınıb ümid payına
Derin baxışında yuxu da susub.
***
Zaman çox yarama bil sığal çekib,
Amma derinlikde ne çox qem-keder.
Ne çox iztirab var, neler bilmirem
Belke ürek yatır bir ümman qeder.
***
Daha fikirlerim darma-dağındır,
Yolumun evveli başı görünmür.
Bextim daş içinde sükut bağlayıb
Ayılan zamanı yaşı görünmür.
***
Özümü danlayıb günahkar deye,
Ele hey kirpikle od qaldırmışam.
Gözümü yollardan yığmışam daha
Özüm men özüme dayaq olmuşam.
***
Ruhum bedenimde her çırpındıqca
Titrek baxışından sevgi ummuşam
İnsaf yaxşı şeydi, iller boyunca
Taleyin yükünü tek daşımışam.
***
Elim yollarına uzalı qalıb
Bele çox çekecek uzun iller de.
Mene dinclik vermir ,rahatlıq vermir
İttiham eyleyir xatireler de.
***
Qemim qemim üste yığılıb indi
Mense, bir ümidi dayaq bilmişem.
Ömrün o başından der ocağına
İri addımlarla qonaq gelmişem.
***
İller bir dayağı qenimet bilib,
Ne sebrim vardısa, aldı apardı.
Ümid çırağımı söndürüb qefil,
Qeder yaman yerde pis axşamladı.