Gözlerim yolunda qalıbdır yene,
Gelende yadımdan çıxıb getirmek.
Çünki ağlımı da itirmişem men,
Axı asan deyil insan itirmek..
.
Bu seher yuxudan çox tez oyandım,
Ümidle götürdüm telefonu men.
Yazdım ki, sabahın xeyir ezizim,
Görüş yerimize gele bilersen?
.
Çox keçdi, amma ki, cavab gelmedi.
Her keçen saniye çekirdim zülm.
Sene ne olubdur? Xestelenmisen?
Axı bu vaxtadek yatmazdın, gülüm.
.
Ya da ki telefon sönülü olub,
Mesaj yazdığımı bilmemisen sen.
Bu seher men ele davranırdım ki,
Sanki yaşayırsan, ölmemisen sen.
.
Qalxıb çay demledim telem-telesik,
Qonaq otağında süfre düzeltdim.
Aldım beyendiyin şirniyyatlardan,
Her şeyi ayrı bir hevesle etdim.
.
Gül satan qadının güldürdüm üzün,
Aldım elindeki ter çiçekleri.
Eynimi deyişdim, üzümü qırxdım,
Qovdum divardakı hörümçekleri.
.
Ancaq ki, heç yerin tozun silmedim,
Çünki saxlayıram ellerinden iz.
Ne olar, yanında yer sal menimçün,
Yeqin ki tezlikle ölecem sensiz..