Bir tene var baxışında, sözünde,
Tebessümün yene küsüb üzünde,
Ağlamaqdan yaş qalmayıb gözünde,
Göz yaşına men mehebbet demirem.

Mehebbeti ömür kimi itirdik,
Gül yerinde tikan kolu bitirdik.
Bir fürseti ikimiz de otürdük,
Dönüşüne men mehebbet demirem.

O baharın çiçekleri xezeldi,
Küskün qelbin qem yoluna düzeldi,
Öyünme ki, qaşın, gözün gözeldi,
Göz-qaşma men mehebbet demirem.

Yere düşdün bir inadın sözütek,
Ayrılırıq ele biz de yüzütek,
Bele mesum görkeminle, quzutek
Savaşına men mehebbet demirem.

Ölü eşqin ehsanını sevmirem,
Nezir kimi vüsalını sevmirem,
Mehebbetin leysanını sevirem,
Yavaşına men mehebbet demirem.

Bu mehebbet hemdemidir teklerin,
Üreyimden heyat alır kökleri,
Her qovuşan menfi, müsbet yüklerin,
Temasına men mehebbet demirem.