Men dilimde “ah” kelmesi bitirdim,
Elden-ele qüsse-keder getirdim.
Cavanlığı yolda-izde itirdim,
Saçımdakı ağ qar meni üşüdür.

Bir xeber yox çemenimden, gülümden,
Arzularım uçub getdi elimden.
Ayrı düşdüm Vetenimden, elimden,
Aradakı hasar meni üşüdür.

Od qaladım, özüm yandım közümde,
Axar sular sele döndü gözümde.
Ayrılıqdan xeste düşdüm özüm de,
Hesret adlı azar meni üşüdür.

Duman geldi, çen ağlatdı yaylağı,
Bülbül uçdu, talan oldu gül bağı.
Alan aldı, satan satdı torpağı,
Terezisiz bazar meni üşüdür.

Bu ayrılıq üreyimi dağlayır,
Yalan vedler el-qolumu bağlayır.
Vüsal Veten deyib, ağlayır,
Esir torpaq, diyar meni üşüdür.