İnsanoğlu bir gün;

Vergülü itirdi:
Söyledikleri bir-birine qarışdı.

Nöqteni itirdi:
Düşünceleri uzanıb getdi, ayıra bilmedi onları.

Nida işaresini itirdi bir günde:
Sevincini, hirsini, bütün duyğularını itirdi.

Sual işaresini itirdi bir başqa gün:
Sual vermeyi unutdu.
Her şeyi olduğu kimi qebul eder oldu.

İki nöqteni itirdi bir başqa gün:
Heç bir açıqlama getire bilmedi sözlerine

Heyatının sonuna geldiyinde
Elinde yalnız dırnaq işaresi qalmışdı.
İçinde de başqalarının düşünceleri vardı yalnız.