Gelişimi hiss eleyib
tez çıxardın eyvana yar.
Gül üzünü görmeyen gün
dünya mene gelerdi dar.
Üreyim de qan ağlayıb,
gözlerim de hetda dolub
Pervanetek binanıza
dolandığım günler olub.
Qonşudakı qız-gelinler
danışardı ikimizi-
Yadımıza salaq biraz,
xatırlayaq sevgimizi.

Meni gören qonşu qızı
qapınızı tez döyerdi.
Seni seven oğlan gelib,
bayırdadır söyleyerdi.
Gelib eyvanın qapısın,
güle-güle açardın sen.
Seher doğan Güneş kimi,
o dem şefeq saçardın sen.
O günlerin yaddaşımda
bu günedek qalıb izi.
Yadımıza salaq biraz,
Xatırlayaq sevgimizi.

Geceleri seheredek
telefondan asılardıq.
Sözümüzde qurtarardı
sevgimize qısılardıq.
Nefesimiz gedib-geler,
lal olardı gel dilimiz.
Desteyi üste asmağa
gelmez idi heç elimiz.
Qoymayırdı göz qırpmağa
o möhteşem sevgi bizi.
Yadımıza salaq biraz,
Xatırlayaq sevgimizi.

Her ne desem “he” deyerdin,
Olmaz idi etirazın.
Herden küsüb-barışardıq
hansın deyim, hansın yazım.
Men sevsemde söylemirdim
sevdiyimi birce kere.
Sığışdıra bilmedim yar
sevgimizi bir şeire.
Şeir nedir sevgimizden
çekmek olar hetda dizi
Yadımıza salaq biraz,
Xatırlayaq sevgimizi.