25 fevral – yağışlı yay axşamında
görüşdüyümüz gün...
.
Hemin gün,
Hemin görüş...
İlkimiz,
İlk görüşümüz,
Belke de, ilk doğrumuz,
Belke de, son sehvimiz, idi...
.
Görüşdük...
Bir sevgi de biz qapdıq
ulduzlu semadan...
Görüşdük...
Yaşadığımı derk etdim
men seni tanıyandan...
.
Yeni teqvim olmuşdu
bu sevgi tarixçesi,
Yox idi bu teqvimde
senden, menden özgesi...
.
Yaşayırdıq...
Tezadlı qismetimizin sevimli
oyununu bilmeden,
Yaşayırdıq...
Teqvimimizin ayrılıqlı
sonu gelmeden...
.
Senden, taleyimden, ve...
sevincli anlardan ruhlanmışdım,
Ayrılacağımız günden xebersiz
Hele ikimize aid , içinde yalnız
sen ve men olan çox şeyleri
arzulamışdım...
.
Biz...
böyüdürdük sevgimizi
ürek adlı belekde
körpemiz kimi..
Hele o vaxt heyat da
gözümüze görünürdü
tertemiz kimi...
.
İsteyirdik hesreti davamlı
görüşlerle öldürerek
geride qoyaq, ötek...
İndi ise ayrılmışıq,
Tek-tenha,
otağımda
keçmişde qalmış
hemin yağışlı günü,
ilk görüşümüzü xatırlayıram...,
seni düşünürem,
Belke bir gün yene
gelersen ömrüme, deyerek,
Yollarına boylanan gözlerimi
kor etmiş lenete gelmiş eynek...
.
Görmürem daha,
Göre bilmirem sensizliyimin sonunu...
Qelem yazmaqdan,
vereq yazılmaqdan yorulub,
Beynim düşüncelerden,
netice sebebden narazı...
Bele olmamalıydı,
Lenete gelsin bextin
mümkünsüzü, olmazı!...
.
Özümü unuduram,
tenhalıqda intihara can atır istek,
Qocalıram,
Alnımın qırışları
dalğalanır deniz tek...
.
Bu da bir sevgi tarixçesiydi...
Danışmaq da yaşamaq kimi
çetin gelir, neynek...d