ZIYA FEDAi
Çox çalışdım, olmadı bir faydası,
Döndere bilmedim fikrinden seni.
İndi sen, yoxsa men saxlayım yası?
Sen meni itirdin, yoxsa men seni?
Sehvlerine göz yumub,bağışladım.
Qurban etdim sevgiye, mehebbete.
Sen gedende uşaq kimi ağladım,
Heyif dedim, bu qayğıya, hörmete.
Kim sevecek indi seni menim tek?
Kim tutacaq üreyinin başında?
Hesretim izleyib seni qenim tek,
Bir gün boğar, gözlerinin yaşında.
Anlayarsan itiren kim, iten kim,
Gözü yaşlı, xeyallara dalarsan.
Qucaqlayıb dizlerini, günbegün,
Çiçek kimi,yavaş-yavaş solarsan.