Saçının her teli sığala hesret,

Saçını hesretle darayan qadın.

Alıb ümidini geden adamı,

Gelen qaraltıda arayan qadın.



Verirsen yuxunu nezir geceler,

Ruhun otaq-otaq gezir geceler,

Yatağın boş yeri küsür geceler,

Yatmadan sabaha oyanan qadın.



Qalxandı hissine yene ismetin

Dözürsen olsa da çetinden çetin

Güzgüye baxmaq da vallah, möhnetin

Özüyçün her gece soyunan qadın.



Gülümse, mecburan her gün gülmeye,

Qayğısız, bextever, şad görünmeye.

Onsuz da hazırsan her gün ölmeye

Ecel qapısında dayanan qadın.

Muellif: Ferqane Yusifqizi