Catdı yolun sonu, geldi ayrılıq,
Baş aça bilmedim bu qeylu-qaldan.
Can verdi ürekde oldu sevgimiz,
Sen yene demedin qayıt bu yoldan.

Sevdim yana-yana alışdım, söndüm,
Zirveni istedim, dereye endim,
Süründüm arxanca kölgene döndüm
Sen yene demedin qayıt bu yoldan.

Aldanmış olsam da başım ucadı,
Teneler üstüme dişin qıcadı,
Bilirdin qarşıda yollar hacadı,
Sen yene demedin qayıt bu yoldan.

Bu istek ne senin dileyindendir,
Ne de yerli-yersiz gileyindendir,
Ele bil özünün üreyindendir.
Sen yene demedin qayıt bu yoldan.

İller yola salıb, aylar ötürdüm,
Heqiqi sevgiden sitat getirdim,
Senin xatirine qurur itirdim,
Sen yene demedin qayıt bu yoldan.

Ne dost oldun mene, ne de sevgili,
Susdu nakam eşqim, tutuldu dili.
Özümle apardım bu qem, nisgili,
Sen yene demedin qayıt bu yoldan.

Tapmadın cavabın, adi sualın,
Qalsın öz boynunda gunah, babalın.
Bilmedin qedrini şirin vüsalın,
Sen yene demedin qayıt bu yoldan.

Niyyetin belliydi, olmadı mumkun,
Belke soyleyesen, niye, ne üçün?-
-Elimi berk tutub buraxdığın gün,
Sen yene demedin qayıt bu yoldan.

Hanı ehdi-peyman, hanı sedaqet,
Demek eylenceymiş sene mehebbet,
Düşündün vaxt olar qaçaram xelvet,
Sen yene demedin qayıt bu yoldan.

Vüsalam, düze düz, eyriye eyri,
Ahu-nalem ile yazdım bu şeyri,
Görünür bunun da yox sene xeyri,
Sen yene demedin qayıt bu yoldan.