Bir mektub bir dünya veribdir ona,
Seadet – ölçüsüz, kağızsa kiçik.
Baş vurub heyecan dalğalarına,
Zerfi yelken kimi açır telesik.


Belke dağlar yıxar güclü qolları,
Bir parça kağızı tuta bilmeyir.
Belke de setirler vüsal yolları,
Büdreyir, menzile çata bilmeyir.


Oğlanın arzusu, isteyi gelib,
Bir parça kağızda neler var, neler…
Mektub yox, bir qızın üreyi gelib,
Sine tek titreyir, çırpınır eller…


Kağız adise de, adileşermi,
Setir cergelerde boy atan istek?
Bir dünya sevincin sebebi kimi,
Belke de bir ömür ezizlenecek…