Bu gün yolum düşdü qebristanlığa,
Seyr etdim müxtelif mezar daşların.
Neçesi heyatda xoş gün görmeyib,
Yalandan çekibler xoş baxışların.
Bir qadın gördüm ki, o sağlığında,
Bir çiçek almayıb öz yoldaşından,
İndi mezarının üstü gül, çiçek,
Özü gülüb baxır, mezar daşından.
Biri ömür boyu yamanlıq edib,
Daşına cenneti eks etdiribler.
Birisi o qeder xeyirxah idi,
Yazığa daşı da, artıq görübler.
Biri övladından xeyir görmeyib,
Baxımsız qalmaqla köçüb dünyadan.
Amma mezarına baxan söyleyer,
Dünyanın xoşbexti olub bu insan.
Daşlara baxırsan yarış meydanı,
Ele bil sergiye çıxıb qebirler.
Axı kim bilir ki, o daş altında,
Onlar necedirler, ne gün görürler?