ÜREK QORUĞU.

Ürek ürek olsa, neler elerdim!
Hayıf ki, üreyim men deyen deyil!
Her kiçik qüsseden nem çekir qelbim,
Adam var, üreyi göyneyen deyil.


Başıma daş salır her qebahetim,
Sarsılır varlığım xecaletimden.
Sözüm esir düşür, söhbetim yetim,
Sineme qor dolur bu adetimden.


Metlebim çox zaman dönür dilimde,
Serrast tuşladığım hedefe deymir.
Menden heyat uman ölür elimde...
Bezen min dürüstlük bir sehve deymir.


Şerden aralıyam, hiyleden uzaq,
Feqet dara çekir iftira meni.
Nahaq qamçısıyla üreyim dağ-dağ...
Haqq ala, arzuma çatdıra meni!


Yaxşılıq, yamanlıq durub üz-üze,
Yaxşılıq mezlumdur, yamanlıq xebis.
Çox zaman xoş sözü öz-özümüze
Çox baha satırıq, qıymayırıq biz.


Şübhe kotan salır haqqın köküne,
Saqqala den düşür, ağıl bişmemiş.
Günahlı-günahsız dağlanır sine,
Söhbete qurd düşür, söz yetişmemiş.


Paxıl qılığına, hünerin var, döz!
Bu odda-alovda daş olsa, bişer!
Cürbecür qoruqlar yaradırıq biz,
Ürek qoruğuna möhtacdır beşer!