Güneş - ilk amalım, ülvi xeyalım,
Qelbimin alışmaq, yanmaq hevesi,
Ulu keçmişimin ümid şölesi!
Canımda, qanımda yaşayıbdı o,
Qemimi oduyla daşıyıbdı o!
O nur saflığının vurğunuyam men,
Azerem - ateşin çılğınıyam men!
Güneş mehebbetim, Güneş hesretim,
Könlümde min rengli od qalayıbdı!
Eşqimi alovla cilalayıbdı!
Oda vurulmuşam - Azer olmuşam!
Bu yolda eziyyet, bu yolda zillet...
Zülmetin başına qılınc çalmışam,
Şerin yuvasına talan salmışam!
Yox,yox! Öyünmürem bu zeferimle!
Dünyanı titreden bu hünerimle
Bezen büdremişem, tepelenmişem,
Dağlara, daşlara sepelenmişem!
Vaxt olub, ateşim yandırıb yeri,
Özüm öz odumda isinmemişem.
Vaxt olub, mat qoyub dilim dilleri,
Varlığım dağlanıb, men dinmemişem!
Yağı getirdiyi murdar emeller
Saplanıb köksüme bir xencer kimi,
Yeriyib beynime eqrebler kimi,
Hörümçek toruna salıb hissimi,
İçimde qırıbdı meğrur sesimi;
Üfunet üfürüb boğazıma yad,
İnilti qatıbdı avazıma yad!
Feqet ölmemişem, boğulmamışam,
Özge qapısında qul olmamışam!
Misri qılınclarda od tapmışam men!
Koroğlu, Qoroğlu, yurdun Zor oğlu!...
Xaqanlar üstüne at çapmışam men!
Neğmeli dillerin ezberiyem men!
Dili nur, qelbi nur Azeriyem men!