Ne deyim men sene, ne deyim, ay dost!
Heç yere sığmayır gileyim, ay dost!
Qeribe bir söhbet, pozuq bir ülfet...
Meslehet kinaye sesi verermiş!
Çılpaq bir heqiqet, temiz bir niyyet,
Riya görünermiş, don geyinermiş!


Ruhumuz bir sime köklüydü bir vaxt,
Eqide tay-tuşu, meslek tay-tuşu!
Bir zaman izimiz bir idi..Ancaq
İndi başqa-başqa yollar tutmuşuq.


İtmek asan şeydi, ne var itmeye!
Üyünüb, elenib tapılmaq çetin!
Yad bir düşünceye, yad eqideye,
Qaraya ağ kimi, yad yamaq kimi,
Qondarılmaq çetin, yapılmaq çetin!


Düzün düz dostu var, eyrinin eyri,
Yağ suya qarışmaz min il de qalsa!
Esrler yorsa da ürek, ne xeyri -
Düşünce çürüse, fikir qocalsa!


Dedim:- yad qoltuğu boğacaq seni,
Minnet çirkabına bulanma, yazıq!
Aldanma, alçaltma leyaqetini,
Haqqını özgeden dilenme, yazıq!


Eyilme ad üçün, eyen olsa, sın!
Çünki, küt qılınca gerek deyil qın!
Çalış, öz işığın, öz odun olsun!
Dünyanı boş-bekar dolanma, yazıq!


Quyruq ad aldımı "necib" işinden?
Ördek ne qazandı qaz yerişinden?
Demirem, el götür her verdişinden,
Deyirem, adam ol, sülenme, yazıq!