BORCLUYAM SENE.

İlk defe yazarken titredi elim,
Titreyen elimi aldın eline.
Oxuya bilmedim dolaşdı dilim,
Mene arxa, kömek sen oldun yene.

Hemişe her yerde dayağım oldun,
Gözüme nur verdin, qoluma qüvvet.
İndi de seslenir qulaqlarımda,
Senden eşitdiyim öyüd, meslehet.

Men senden öyrendim mehebbeti de,
Bu hissi, duyğunu sen verdin mene.
Heyatda bügünkü xoş günüm üçün,
Bütün ömrüm boyu borcluyam sene.

Vüsal Ağayev