Sevgi bir vetenlik yermiş qadın bedeninde.
Sevgisizlik ömrün qürbetiymiş eslinde.
Mene qalsa,
yağışları küçelerden
duaları hecalardan
qaranlığı gecelerden ayırardım senin xetrine...

Ağacın olsaydım, çoxdan qurumuşdum,
ümidin olsaydım, çoxdan puç olmuş.
Axx... men çoxdan yorulmuş, çoxdan yorulmuş!

Ele-ele men oldum yağışına islanan,
küleyine üşüyen.
Ele-ele men oldum asi düşen Allahına, tapınıb bendesine.
İtin olsaydım, tekce özüme hürerdim,
senin bütün yadların menem deyesen.

Ele-ele men oldum yağışına islanan, küleyine üşüyen,
Ele-ele men oldum asi düşen Allahına tapınıb bendesine.
Ele men yorulmuş... Bu men yorulmuş! SH-D