Olan olub, keçen keçib
belke de...
İndi daha kövrelmeyin yeri yox...
Ömrüm boyu bele gelib menimki
Evvelinden biri vardı, biri yox...

Uzaqdaydı men isteyen ocaqlar
Üreyimden gelib keçdi sazaqlar
Atalıydı, analıydı uşaqlar
Bizim evde biri, vardı biri yox...

Gözlerime doldurmuşam yağışı
Bir köynekde çıxarmışam men qışı.
Şalvar köynek geyinirdi tay-tuşum.
Mende ise biri vardı, bir yox...

Qelbim yandı ilk sevgimden, eşqimden
Dara düşdüm el ummadım heç kimden
Meclislerde can deyib, can eşiden
Dostlarımın bir vardı, biri yox...

Üzüm güldü "telebeyem" deyende.
Sıxılırdım dost penceyi geyende.
Müellimle dil tapa bilmeyende.
Qiymetimin biri vardı, biri yox...

Uzaq gezdi emi, dayı, bibiler,
Söz arası mene "evlen" - dediler
Nişan üçün iki şey istediler,
Mende ise biri vardı, biri yox...

Vaxt gelecek bu günü göreceksen,
Çox suala gözünü döyeceksen.
Vaxt gelecek sen özün deyeceksen,
Deyeceksen: "Biri vardı, biri yox..."


NÜSRET KESEMENLİ