Yanan qelbin kül üfüren dumanı,
Damağında sümürübdür dünyamı.
Bax belece ağladırsan anamı,
Soyumusan,soyumusan,ezizim.

Kor qalıbdır ümidin eşq çırağı,
Çox sevirem daha şaxta,sazağı.
Qollarında buz götürüb qucağın,
Soyumusan,soyumusan,ezizim.

Dolu,yağış döyecledi gözümü,
Öyrenirem şaxtalara dözümü.
Ellerime yaxın getir buzunu,
Soyumusan,soyumusan,ezizim.

Unudulub soyuduqca,çay kimi
Buza dönür,acılaşır eşq demi.
Toxunduqca buzladırsan sinemi,
Soyumusan,soyumusan,ezizim.

Çırpıldıqca,ezildikce bu ürek,
Buz dağına sığınmışam liman tek.
Soyuqluğun buz resmini çekerek,
Nece gözel soyumusan,ezizim

Aysel Xanlarqizi Safarli