anlatıyor keza.

Hapishane;
Burası kocaman bir ev lakin garipce,
Her mahkumun içinde saklı sayısız bilmece.
Güneşe hasret gözler sanki her anınız bir gece,
Nimetlerin kadri kiymeti bilinir buraya düşünce.

Kuşlar konmaz,çiçekler açmaz,
Parlamaz ay,yıldızlar kaymaz.
Mevsimler bahar olsa da dışarda,
Zifiri karanlık ve ayaz olur burada.

Dayanışma nedir? Doğrusu ben burda öğrendim,
Dinsizin üstesinden imansız gelir bilirdim,
Meğer yanılmışım,
Kin; iyilikleri ateş misali yakarmış,
Yanan benim ülkem kömür gibi kararmış!

Kinim ne oduna ne de yanan ateşten,
Bilmem bu maraza var mı bir reçeten?

Hikayem karışık, uzatmayalım hulasa,
Beş yıl sonra bana kaldı büyük oda.
Arkadaşım Ökkeş dışarda ben ise burada,
Eşkiyalar,zaniler ve caniler yaşarken bir arada,
Düzen kurmuştuk ayrı bir dunyada.

-“Baba” diyordu tüm mahkumlar bana.

Artık hiç hesap tutmuyordum geçen yıllara,
Af çıktı bir ara,
Bazan birilerine böylesi siyasi kıyaklık yapılırmış,
Önce ayrıcaklı mahkumlar, sonra da garipler bırakılırmış.!..

Her on seneye bir ihtilal , sonra peşinden af,
Cinayetler rafa kalkar,davaların tümü kuru laf!

Biz de azad olup yırttık bu sayede,
Günlerce partiler verdik en lüks meyhanede.

3. Bölüm


Askere çağırdılar, dalmışken zevk ve eğlenceye,
‘Peygamber’ ocağı dedim, tarifsiz sevinçle,
Yeni bir mekan,yeniden nice arkadaş,
Hayat dersim devam ediyordu hayretle!

Doğrusu en tatlı mazimi askerlikte yaşadım,
Disiplinin ve düzenli eğitimin tadına orada vardım.

Bir gün keyif yapıyordum sigaramı yakarak,
Hapishanede bile görmedim böylesi dayak.

Bir onbaşı sıra ile döverken koca bölüğü,
Hiç eksik etmiyordu ağzından kaba küfürü.
Hakaretin bini bir gidiyordu, gırla,
Sıra geldi hem kitaba hem analara.

Sövemezdi kimse aziz analara, birde kutsal kitab,a
Dünyanın kiymeti mi kalırdı bunların yanında?

Onbaşıyı on parçaya bölmek geldi birden içimden,
Lakin tez aldılar haddini bilmez herifi elimden.

Onbaşı olacak adam tek gözü ile

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 15 >>