suçlusu,
Çok zaman geçmedi akıl hocası oldu hepimize,
Gece gündüz demeden şevkle ders verirdi bize.

Talim ve terbiye yuvası oldu bizim koğuş,
Kurumuş gönüllere nur, hayata yeniden doğuş.

Oysa biz,
İlk üç gün bu mahkuma döşek vermedik,
Sonra tanıdık,yüz bin özür diledik.

Bir gün merak edip sordum,
-Sen hoca mısın Lan?
- Eh ...birazcık öğrendik bazı kitaplardan,
- Kafamda sorular takılı,açıklar mısın peki?
Haydi sor, cevaplarız belki,

Dedimki,
Ben hadsiz cürüm işledim,
Ne hak ne de hukuk bilirdim,
Var mıdır bana hala bir kurtuluş yolu?
Yıllardır beynimi kemirir bu soru.

Gözlerinden adeta kıvılcımlar uçuşuyordu,
Belliki böyle bir fırsat kolluyordu.

- Sen hiç deniz gördün mü?
-Be adam görmez olur muyum? Aha şuracıkta...
- Sen bir bardak su alsan deniz azalır mı?
Yahut bir bardak ilave etsen kabarır mı?
Hayır,dedim belli bile olmaz,
- ın rahmeti denizden büyüktür,tartışılmaz.
Yeter ki sen nasuh bir tevbe et,
Sonra da bekle O dan merhamet.!

Medrese- i Yusuf, adını ben ondan öğrendim,
Bunca derdin ilacı, meğer imanmış bildim!

Ah… bir fehmine varabilsek,
İman;
Vucutta ruh,binada temel,ağaçta köktür,
İmansız olan kan dolu yürek,sinede yüktür!

İman;
Hilkatın en yüksek gayesi,
Fıtratın en yüce neticesi,
Marifet o ki, insaniyetin en ali mertebesi,
Muhabbetle yakalanır o nimetin saadeti!

Hapishane;

Artık eğitim yuvası,nefsi terbiye yeri,
Bu mahkum kardeş hepimizin oldu piri.

Belliki ben suçsuz bir Yusuf değildim,
Ama kitap okuyana ne demeli?
Bu durum yeni değil ta öteden beri,
Zalimlerin en meşhur hilesiymiş besbelli!...

Sabır ve tahammülü bir güzel öğrendim,
Doğrusu hayata ben henüz yeni döndüm.

Hayatın lezzeti ve zevki ancak imanla,
Ondan yoksun olanlar hep isyan ve ziyanda.

Galiba dünyaya yeni teşrif etmişim,
Bu nasıl bir hayatmış? anladıkca şaşıyorum...
Öğrendim dedikce sanki boşlukta yaşıyorum!
İstediğim her şey aslında çok kolay oluyor,
Fakat birilerine kinim kova kova doluyor.

malı

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 15 >>