Gün geldi men sene yaxınlaşmağa çalışdıqca sen tozlu reflerdeki günahlarını mene buraxıb getdin.
Her gedişinde üstüme bütün qar deneciklerini yağdırdın. Biz seninle iki yaxası qovuşa bilmeyecek bir dağ olduq sevgilim... Sen gizlenmiş bezekli bağçalarda gezerken men tikanların içinde seni axtarırdım. Günahlarınla ağrılarınla seni axtarırdım.
Üreyimin küncüne yazdığım naxış-naxış ruhuma işlediyim sevdanı axtardım sevgilim.. Sense gecenin o ayazında getmeyi tercih etdin meni tek buraxaraq bu heyatın üstüne düşen ağrılarınla günahlarınla meni buraxdın. İndi merhum sevgilim, sen getdin gedişine şeirler mahnılar yazdım üreyime...

Her şey yarım qaldı

Getdin sen!sevigilim gedişinle heyatımın bir cehenneme çevrileceyini düşünmedinmi. Vuslatsız gecelerimde titreyen bedenimi kim qucaqlayacaq indi. İlik- ilik işlemişdim seni üreyimin en gizli küncüne.İndi merhum yoxluğun mene verdiyin en böyük ceza sevgilim...
Getdin sen sevgilim! men seninleyken heyat daha gözel idi güneş daha gözel istiledirdi bedenimin titreyen yerini. İndi olmayacaqsan da sevgilim!ağladığımı görsen eger çekin! kederlenme ay düşmüş bedenime yarım qalmış sevdayla düz yollarda gedib dayandım her keçdiyim yerde adını xatırlamamaq üçün bütün yaşadıqlarımızın önüne bir perde çekdim sevgilim...

Her şey yarım qaldı

Merhum, indi her biten sevdanın bir cezası vardı men cezamı tozlu reflerde mene buraxdığın günahlarınla çekirem üreyimin en hessas yerinde verdiyin sancılarla üreyimi sızladan xatirelerle çekirem cezamı...
Getdin! gelersen deye men hele eyni yerde, eyni küçede seni gözleyirem gelmeyeceyini bile-bile seni gözleyirem sevgilim.