Onlar oturur kafede, men küçedeyem
Onlara gelir isti yemekler, men şaxtadayam
Onlar gezirler cipde, men taksideyem
Onlar deniz kenarı parkda, men arxadayam
O onu devet eleyir reqse, men hirslenirem
Onlar çevrilende men her teref gizlenirem
O ona alır güller, gönderir hediyeler
O onu sevir, amma men de onu sevirem
Onlar gezirler küçede, men kafedeyem
Onlar hiss edende kimse güdür, men gizlenirem
Onlar gezir dükanları, deneyir paltarları
O paltarlı isteyir, men paltarsız isteyirem
Onun sevgilisi pullu, menim şansım yoxdu
Onun etrafında menim kimi oğlanlar çoxdu
Menim üreyime giren yegane qızdı
Ona yaxın olmaq üçün oluram sevgilisinin dostu
Onlar keçirir ad günü, men birinci qonağam
Onlar qızdırır ellerini, men yandıran ocağda
Onlar seçirler menzil, men meslehetçi
Onlar haranı gezir, men onlara oluram beledçi
O onu öpür, men üzümü çevirirem
Onların xoşbext anlarına döze bilmirem
Oğlan mene danışır gece baş verenleri
Yatağı, qızı, toxunuşları, sesleri
O mene etibar eleyir, men eleyirem nifret
Onların toy gününde, men çekirem hesret
Onların toy gecesi, şekiller, bal ayı
Bir il sonra uşaqlarının ilk sözü olur “dayı”
Onlar oturur kafede, men kafedeyem
Onlar uçursa xarice, men de xaricdeyem
Onlar açırsa şirket, men oluram şerik
Bu sevgi üçbucağı, bu qanlı müherrik
Onlar sevişir yataqda, men qonşu otaqda
Onlar qehremanlar, men epizodik rol qıraqda
Onlar yaşayır öz heyatını, men onların heyatını
Menim adım AyFan, yox menim, yox adım....
O işle bağlı uçur xarice, men evdeyem
Men onun en yaxın dostu, men arxa direyem
Tek qoya bilmir heyat yoldaşını, körpesini
Men oluram başçısı onun ailesinin
O işleyir xaricde, biz şeherdeyik
O biznes danışıqlarında, biz kafedeyik
O yorğun otelde, biz artıq evdeyik
Yedizdirdik, uzatdıq, yatmağa körpeni
O artıq yuxuda, men onun sevgilisiyle
Özümü saxlayıram gücle, eseb ülgücdü
Daxil olur duşa, deyir
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç